Obradovala me je vijest da se je moja prijateljica i poznata književnica Violeta Božović inače dama sa naših terena vinula u visine pišući poeziju koja plijeni dušu. Što je Novak Đoković u bijelom sportu, to je Violetu Božović u poeziji. Ona je u jakoj konkurenciji sa pjesmom “Sve što stihom svetli u meni te peva“ pobjedila na Svjetskom šampionatu za poeziju u Rumuniji 2018.

Ovakvu odluku donio je međunаrodni žiri kojim je predsjedavao pаlestinski pjesnik Munir Mezyed, koji je 2013. godine bio kаndidаt zа Nobelovu nаgrаdu. Pobjednički pehar će Božovićevoj biti dodijeljen 6. oktobra u gradu Sinaja, koji je 120 kilometara udaljen od Bukurešta. Božovićeva kaže da su tom prilikom održavani i okrugli stolovi na temu svjetske književnosti.

“Održano i jedno posebno književno veče posvećeno stavovima o književnosti gdje su mi pitanja postavljati akademici, književnici i profesori univerziteta iz raznih zemalja”, navodi ova pjesnikinja. U Sinaji je održan i kongres o položaju pisaca u društvu, gdje je Božovićeva predstavljala Prijedor, Republiku Srpsku i BiH.

Podsjećamo, Božovićeva je prije nekoliko mjeseci u Itаliji bilа dobitnik povelja čаsti zа poeziju u dvа itаlijаnskа grаdа – u Kаzerti za pjesmu “Nije lako voleti ljude”, i u Gаlаtoneu zа pjesmu “Molitva”.

Inače, Violeta Božović je član Udruženja književnika Srbije, Crne Gore i novosadske Matice Srpske, a živi na relaciji Beograd – Prijedor. Rođena je u Prijedoru gdje je i započela svoj književni rad. U svojoj širokoj paleti umjetničkog stvaralaštva ona je objavila brojne knjige poput – “Kandilo sećanja”, “Remenje monaških sandala”, “Kako se pravi nebo”, “Dnevnik Slađane Kobas”, “U vihoru ljubavi i smrti”, “Antologijski izbor najznačajnijih autora Potkozarja”, “Da sam te srela pre proleća”, “Sveštenik”, “Ljubav je velika Tajna”. Vama poštovani čitaoci dajemo pobjedničku pjesmu svjetskog šampionata poezije Sinaj 2018.

SVE ŠTO STIHOM SVETLI U MENI TE PEVA

Sve što stihom svetli u meni te peva

Postaješ u meni od svih tajni Tajna

Kad zatvorim oči, san te sa mnom sneva

Sa rukom u ruci u buđenju dana.

Sve što sreću zbori u meni te čuje

Odjekuješ ko cimbal u dnu moga srca

Kovitlaš u meni oluje i bure iz pomrčine

svetliš zrakom svoga sunca.

Moćan kao ljubav koja plodi veru

Utiskuješ u mene sve nemire ljute

Kad približiš usne poboźno, mom čelu

Anđeli mi nežno dodiruju skute.

Zatim ide ples dve poboźne tišine

To Preda mnom klečiš ko nada, ko vera

Naše žudnje pršte od oseke do plime

Sve što stihom svetli u meni te peva.