Ljetnje računanje vremena počeće u nedelju, 25. marta, kada časovnike treba pomjeriti za jedan sat unaprijed.

Kazaljke pomjeramo sa dva sata na tri sata.

Svakog poslednjeg vikenda u martu se pomjera sat i prelazi na ljetnje računanje vremena, da bi se potom poslednjeg vikenda oktobra vratili na zimsko računanje.

U svijetu, službeno vrijeme se pomjera unaprijed u poznu zimu ili rano proljeće, a vraća unazad u jesen, najčešće za jedan sat, ali tačan broj sati i datumi izmjena određuju se na lokalnom nivou i podložni su promjenama.

Pomjeranje kazaljki u zapadnoj Evropi uvedeno je početkom 1970-ih godina, sa obrazloženjem da se time se „produžava“ dan, omogućuje ušteda u potrošnji električne energije, povećava produktivnost, poboljšava prilagođavanje ljudi i radni dan čini efikasnijim.

To je takozvano evropsko ljetnje računanje vremena. Ono podrazumijeva da se časovnici pomjeraju svake poslednje nedelje u martu i oktobru, prvo sa dva na tri sata, a potom, s jeseni, obrnuto.

Od 2002. godine zemlje EU, kao i ostale države u Evropi, odredile su da početak ljetnjeg vremena bude poslednje nedelje u martu, a završetak poslednje sedmice u oktobru.