Enormni napredak tehnologije iz dana u dan, utvrđivanje novih činjenica, kreiranje novih zanimanja, brza promjena trendova, sve ovo karakteriše savremeno doba u kojem živimo, a kao rezultat toga nameće se neophodnost konstantnog i cjeloživotnog učenja.

Tvrdnja da čovjek može da uči samo u ranim periodima života, svakako je pogrešna i prevaziđena. Takvo tradicionalno shvatanje ne samo da je izuzetno jednodimenzionalno, ograničavajuće i štetno, nego je prije svega u sukobu sa samom ljudskom prirodom. Učenje je sastavni dio čovjekove prirode. Radoznalost i želja za otkrivanjem novih stvari prisutni su u životu pojedinca bez obzira na starosnu dob. Ljudska civilizacija bi izumrla bez sposobnosti učenja.

Savremeno doba sa svojim ogromnim naučno-tehnološkim napretkom učinilo je potrebu za kontinuiranim i cjeloživotnim učenjem imperativom kako bi pojedinci bili konkurentni na savremenom tržištu rada i obezbijedili egzistenciju. Međutim, još veća korist koju konstanto učenje može donijeti je održavanje uma i duha zdravim. Medicinska istraživanja su dokazala da učenje igra veoma važnu ulogu u održavanju zdravlja mozga i sprečavanja pojave bolesti poput Alzheimerove bolesti, koja uzrokuje propadanje ćelija mozga.

Koliko je važno učenje za čovjekov život, isticale su mnoge značajne ličnosti u svojim govorima.

Tako da proces učenja nikada ne prestaje, od samog rođenja, pa do kraja života prisutni su razni oblici učenja u životu individue. Učenje ima mnogobrojne vidove od formalnog i neformalnog do različitih vrsta učenja, kao i stilova, ali svaki vid učenja može biti koristan, efektan i produktivan na svoj način. Učenje može obuhvatati mnogo toga od učenja naučnih činjenica, matematičkih formula, jezika, računarskih programa do učenja spremanja novih jela, sviranja muzičkih instrumenta i još bezbroj drugih stvari. Šta sve spada pod učenje najbolje otkriva definicija koja glasi: Učenje je proces sticanja novog razumijevanja, znanja, ponašanja, vještina, vrijednosti, stavova i preferencija.

Definicija cjeloživotnog učenja

Cjeloživotno učenje je oblik samoinicijativnog obrazovanja koji je usmjeren na lični i profesionalni razvoj tokom cijelog života, a može da obuhvata formalne, neformalne i informalne vidove obrazovanja. Svrha cjeloživotnog učenja je s jedne strane aktualizacija i nadogradnja postojećeg znanja i veština koje posedujemo, a s druge strane sticanje novih znanja i razvijanje novih vještinja što u konačnici doprinosi ličnom ispunjenju.

Šta znači lično ispunjenje? Lično ispunjenje i razvoj odnose se na prirodna interesovanja, radoznalost i motivaciju koja pojedinca vodi da uči nove stvari, a to znači da pojedinac uči za sebe, a ne za nekog drugog.

Realnost je da većina ljudi ima ciljeve ili interese izvan okvira formalnog školovanja i poslova. To je zapravo dio onoga što znači biti čovjek: ljudi imaju prirodnu radoznalost, a sastavni dio te radoznalosti je učenje. Koncept cjeloživotnog učenja prepoznaje da ne dolazi svo naše učenje iz školskih klupa.

Na primjer, u detinjstvu učimo da hodamo, plivamo ili da vozimo bicikl.

Kao odrasle osobe, učimo kako da koristimo određenu mobilnu aplikaciju, računarski program ili učimo kako da spremimo novo jelo.

Ovo su primeri cjeloživotnog učenja kojim se svakodnevno bavimo, bilo kroz socijalizaciju, pokušaje i greške, ili kroz samoinicijativno učenje.

Primeri doživotnog učenja

Šta sve konkretno podrazumijeva cjeloživotno učenje:

– Sticanje novih znanja (pohađanje kurseva kako u učionici tako i u online obliku);

– Razvijanje novih veština (npr. programiranje, javni govor, kreativno pisanje, pletenje, kuvanje, itd.)

– Samoučenje (npr. učenje novog jezika, istraživanje teme od interesa, slušanje podcast-a, gledanje video tutorijala, itd.)

– Učenje sportsko-rekreativnih aktivnosti (npr. pridruživanje borilačkim veštinama, učenje skijanja, učenje trčanja itd.)

– Učenje korišćenja novih tehnologija (pametni uređaji, nove softverske aplikacije, itd.)

Prednosti doživotnog učenja

Cjeloživotno učenje može donijeti mnoge dugoročne koristi, kao što su:

Obnovljena samomotivacija

Zaglavljenost u kolotečini, poznata je mnogima od nas, kada neke stvari radimo jednostavno zato što moramo da ih radimo, poput odlaska na posao ili čišćenja kuće.  Zato otkriće nečega što nas inspiriše, može dovesti do toga da radimo stvari koje zaista želimo.

Prepoznavanje ličnih interesa i ciljeva

Otkrivanje ličnih interesovanja i fokusiranje na njihovo ispunjenje, ne samo da će učiniti naše živote zanimljivijima, nego može otvoriti vrata za neke nove prilike.

Poboljšanje drugih ličnih i profesionalnih veština

Dok učimo novu vještinu ili stičemo nova znanja, takođe istovremeno gradimo i druge značajne vještine. To je zato što koristimo druge vještine da bismo naučili nešto novo. Na primjer, učenje crtanja uključuje i razvoj kreativnosti.

Poboljšano samopouzdanje

Sticanjem novih znanja i vještina ili nadogradnjom postojećih, itekako se može povećati naše samopouzdanje kako u ličnom tako i u profesionalnom životu.

U našim ličnim životima, ovo samopouzdanje može proizaći iz zadovoljstva, jer smo posvetili vrijeme i trud učenju i usavršavanju, dajući nam tako osećaj dostignuća.

U našem profesionalnom životu, ovo samopouzdanje može biti osećaj poverenja koje imamo u svoje znanje i sposobnost da primijenimo ono što smo naučili.

Pratite ”Micro mrežu”: